پایگاه اطلاع رسانی خاروانا:

پایگاه اطلاع رسانی خاروانا به نقل از صدای ورزقآن:خرین پیچ جاده را که رد کنی عطر درختان گردو به تو سلام می‌کنند؛ نزدیک‌تر که بشوی لابه‌لای چهار کوه و چهار دره میان کوه‌ها، پشت‌بام‌های کاهگلی روستا را می‌بینی که به پیشواز آمده‌اند.

سفر به روستای آستمال سفر به طبیعت دست نخورده‌ای آمیخته از کوه، دره، رود و درختان گردوست.

برای رسیدن به روستای آستمال باید شهر تبریز را به مقصد ورزقان و بعد از آن به سمت بزرگ‌ترین روستای منطقه ترک کرد؛ شهر ورزقان از قسمت جنوب با تبریز هم‌مرز است و به همین جهت مسیری دو و نیم یا سه ساعته را پیش‌رو دارید.

بعد از ترک تبریز در مسیر جاده اهر، کمی حدود یک ساعت بعد در وزرقان هستید؛ برای رسیدن به آستمال باید ورزقان را به سمت جاده خاروانا ترک کنید تا پس از عبور از وسط روستاهای دیزج ملک و آقا بابای فرامرزی و گذشتن از کنار روستاهای داش کسن و کهنه‌لو، به سه‌راهی خاروانا و آستمال برسید؛ در این نقطه از مسیر باید وارد جاده سمت راست بشوید تا پس از طی 14 کیلومتر به روستای سرسبز آستمال برسید.

در این مسیر و پس از روستای کهنه‌لو، در حاشیه جاده راه دسترسی به قلعه جوشین نیز مشخص شده است، جایی که علاوه بر این قلعه تاریخی که بر فراز کوه خودنمایی می‌کند، گنبد مزار امامزاده سید خلیل نیز دیده می‌شود.

مسیر ورزقان تا روستای آستمال حدود 54 کیلومتر است و این مسافت با ماشین شخصی و با توجه به ویژگی‌های جاده چیزی حدود یک ساعت زمان می‌برد؛ در مجموع مسیر تبریز تا روستای آستمال با ماشین حدود دو ساعت است.
 

البته در شهر ورزقان، در میدان بزرگ و جلوی غذاخوری جلال نجفی می‌توانید ماشین‌های کرایه‌ای برای رفتن به روستا را پیدا کنید؛ با توجه به اینکه باید ماشین را دربست کرایه کنید، باید چیزی مابین 35 تا 40 هزار تومان پرداخت کنید.



اگر می‌خواهید با ماشین شخصی به این سفر بروید، در خروجی تبریز یا پمپ گاز و بنزین ورزقان باک خود را پر کنید؛ در حوالی روستا به پمپ بنزین دسترسی نخواهید داشت؛ البته جای نگرانی نیست چون با یک باک پر می‌توانید بروید و برگردید.

*از میان کوه‌ها و دره‌ها

پس از ورود به محوطه روستای آستمال از سمت جنوب این روستا، «اشنو دره» نخستین چشم‌اندازی است که از مهمانان استقبال می‌کند. در ورودی روستا بقایای حمام قدیمی متروکه‌ای نیز به چشم می‌خورد.

در 50 متری حمام باید از روی پل ورودی عبور کنید تا چشم‌انداز روستا، میدان و خانه‌هایش پیش چشمانتان آشکار شود. آستمال روستایی است که به وسیله رودخانه‌ای که از میانش می‌گذرد تقریباً به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم شده است، اهالی روستا این دو بخش را به نام‌های «گونی کوچه» و «قوزی کوچه» می‌شناسند؛ میدان اصلی روستا در بخش شمالی آستمال قرار دارد و مسجد نیز در همین میدان واقع است.

جالب است بدانید رودخانه آستمال در امتداد مسیر خود به رودخانه «بویوک چای» یعنی رودخانه بزرگ و در نهایت به رود ارس می‌رسد.

بافت روستا به دلیل دست نخورده بودن، فضای بسیار آرام و یکدستی دارد و با توجه به مهاجرت جوان‌ترهای روستا به شهرهای نزدیک، شاهد روستایی کم سر و صدا خواهید بود.

در کوچه پس کوچه‌های آستمال و در بخش شمالی روستا یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های روستا قرار دارد که هر چند هنوز به عنوان خانه مسکونی مورد استفاده است، اما اگر تمایل داشته باشید و از صاحبخانه بخواهید اجازه بازدید از داخل خانه را به شما می‌دهد.

آستمال روستای بزرگ و با امکانات شهری نیست، روستایی آرام در میان کوه‌ها و دره‌هاست، اما در میدان روستا می‌توانید نیازهای مختلف مخابراتی خود را از دفتر مخابراتی برآورده سازید، در این دفتر امکان شارژ کردن گوشی تلفن همراه را نیز خواهید داشت. همچنین در پست بانک روستا در همین میدان، دسترسی به اینترنت نیز امکان‌پذیر است.

اگر می‌خواهید ناهار را در روستا صرف کنید بهتر است مایحتاج خود را از ورزقان تهیه کرده و به همراه خود بیاورید چون در آستمال یک بقالی وجود دارد. بقالی محسن در بخش شمالی روستا واقع است ولی احتمالاً تمام خوردنی‌های مورد نظر شما را در اختیار نداشته باشد؛ این به دلیل عبور و مرور زیاد مردم روستا تا ورزقان و تهیه لوازم مورد نیازشان از آنجاست.

زنان آستمال نان مورد نیاز خانواده‌شان را خودشان می‌پزند به همین جهت نانوایی نیز در این روستا وجود ندارد، اما اگر از هر کدام از اهالی که در محوطه روستا می‌بینید درخواست کنید، نان تازه تنوری مهمانتان می‌کنند.

برای ناهار می‌توانید با اجازه صاحبان باغ، به یکی از باغ‌های بسیار سرسبز روستا بروید که پر از درختان گردو است و خانه باغ زیبایی هم در وسط آن قرار دارد.

روستا سراسر باغات گردو و معدودی درختان آلبالو، گیلاس و توت بوده و چشم‌انداز کوه‌های اطراف، منظره زیبایی از درختان بلوط جنگلی ساخته است.

کوه‌هایی با نام‌های «دووندیل»، «چوآمار» و «آغداش» که میانشان دره‌هایی زیبا و سرسبز را شکل داده‌اند؛ «سویود دره سی»، «چاغ دره سی»، «بدر دره سی»، «قافار دره سی» و «سروستان دره سی» از جمله این دره‌ها هستند که همپای کوه‌ها دور تا دور آستمال را فرا گرفته‌اند.

به جز دیدن بافت دست نخورده روستا، دیدن مقبره امامزاد سید جبرئیل آستمال یکی از دیگر چیزهایی است که گردشگران را به این روستای سرسبز می‌کشاند؛ بنای امامزاده در هفت کیلومتری روستا و روی تپه نه چندان مرتفعی واقع شده و پس از بازسازی با شکل و شمایلی جدید میزبان گردشگران و علاقمندان است.

*پنیر توی کوزه

با توجه به نبود فروشگاه یا مغازه خاصی برای ارائه سوغاتی‌های روستا، باید از اهالی در این مورد راهنمایی بگیرید. در فصل تابستان محصول گیلاس، آلبالو و توت سفید روستا آماده عرضه به مشتریان است اما برای خرید گردوی تازه آستمال تا اواخر تابستان باید صبر کنید.

با توجه به وجود کوه و دره‌هایی که روستا را احاطه کرده‌اند، زمینه مساعدی برای زنبورداری فراهم شده و می‌توانید عسل ناب و خوشمزه آستمال را با خود به عنوان سوغات ببرید؛ همچنین انواع محصولات لبنی به خصوص نوعی پنیر که در کوزه تهیه شده و به «پنیر کوپه» مشهور است و «کره نهره» یا سنتی را هم تهیه کنید.

*زیر سایه درختان گردو

با توجه به فاصله کم روستا تا ورزقان و حتی تبریز می‌توانید یک روزه از تبریز تا روستا رفته و ساعات طولانی آنجا بمانید و دوباره برگردید؛ اما اگر خواهان ماندن در روستا هستید باید بدانید که در روستا امکانات اقامتی خاصی وجود ندارد، اما در حاشیه شمالی روستا و در دامنه کوه می‌توانید چادر بزنید و شب را زیر آسمان پر دار و درخت آستمال و هوای خنکش سپری کنید.